9-10 NISAN / APRIL 9-10
Debouche’den sonraki konaklama yerimiz 4 saat kadar uzaktaki Periche.
Ama yolda ugramamiz gereken cok onemli bir yer var, Pengboche
manastiri. Bunun diger manastirlardan farki, buraya Everest’e
tirmanmak icin yola cikmis dagcilarin ugradigi ve Budist inanislarina
gore kutsandigi bir yer. Burada yasayan Lama Geshe bizi karsiladi.
Nepalce ve Sanskritce karisik konusuyor ve kizi bizim icin
soylediklerini tercume ediyor. Tek tek her bir dagciyi dualar
esliginde kutsadi. Resmi olarak Budist olmasaniz bile boyle bir
torenden etkilenmemek ve gozlerin yasarmamasi mumkun degil. Cok
karmasik duygularla buradan ayriliyoruz. Burada yasayan Budist halk
icin cok onemli Everest ve dagcilarin kutsanmasinin yaninda, dagdan
izin almak anlamina da geliyor bu toren. Herbirimize duali pirinc
veriyor ve eger bir tehlike sezersek, dagda bu pirincleri o yone dogru
savurmamizi soyluyor.
Amadablam’in ihtisami esliginde Periche yoluna devam ediyoruz. Daha
once tirmanmis arkadaslar, rotayi tarif ediyorlar yol boyunca. Bu
Amadablam’da insani ceken cok garip bir enerji var.
Periche’de 1. gecenin ardindan, sabah yakinlardaki tepelere yine
yukselige uyum tirmanisi yaptik. Geri dondugumuzde kar yagisi
baslamisti. Artik olay ciddilesmeye basliyor yavas yavas da olsa.
Ogleden sonra Himalaya Kurtarma Dernegi’nin Periche’deki yerinde
gonullu olarak bu sezonu gecirmeye gelmis doktorlardan biri bize bir
sunum yapiyor. Tamamen bagislarla ve gonullu doktorlarla calisan bir
yer. Sadece dun 18 kisiye hizmet vermisler. Ana kampta da bir cadirda
hizmet veriyorlar baska bir ekiple. 2004’te ana kamp kalisim sirasinda
birseylerden mikrop kapip acaip hastalanmistim. Zar zor kendimi bu
dernegin cadirina suruklemis ve oradaki gonullu doktorlarin yaptigi
bir antibiyotik ignesi ile nasil 1-2 saatte kendime geldigimi
hatirliyorum. Eski tip kredi karti makineleriyle 50 dolar odemistim -
fisini hala sakliyorum (Sherpalardan para alinimiyor tabi ki). Onlar
sayesinde kendime gelmistim. Hem yuksek irtifanin insan fizyolojisine
etkileri ile ilgili arastirma yapiyorlar hem de o zorlu sartlarda
insanlara hizmet veriyorlar.
…………………………………………..
The next place we will stay is 4 hrs away from Debouche but we need to
make an important stop on the way: Pengboche. The difference of this
monasteries from others is that all the Everest climbers stop here to
get the blessing according to the Budhist beliefs. The Lama Geshe who
lives here greets us. He speaks a mixture of Nepalese and some
Sanscrit and his daughter does the translation for us. He blessed
every one of us one by one with prayers. Even if one is not a Budhist
officially, it is hard not to be influenced by this ceremony. It does
something to you. This ceremony also means asking for permission from
the mountain which is a very significant cultural and religious symbol
for the people living here. The Lama gives us blessed rice and tells
us to throw it to the direction of danger on the mountain whenever we
feel like there is.
We continue to Periche along with the clear views of Amadablam. Some
people who climbed it before describe the route. This mountain has
some storage energy that grabs you.
After the 1st night in Periche, we take a short acclimatization hike
to nearby hills. When we get back down, the snow started to fall.
Although slowly, it is getting serious.
In the afternoon, one of the volunteer doctors working at Himalaya
Rescue Association’s Percihe post gives us a presentation. They work
during the season to help people in the region. They also have a tent
established at the base camp. In 2004, I got some sort of an infection
and was miserable. I barely made it to their tent one day and the
doctors gave me an antibiotic injection and I came back to life. I
paid $50 with my credit card and I still have the receipt from one of
those old style credit card machines (Sherpas don’t pay). The doctors
here do some high-altitude research and also volunteer throughout the
season working under harsh conditions.
AmaDablam
Periche